Obowiązki, wakacje, lody

Obowiązki, lektury, wakacje, lody

      Wczoraj wieczorem, leżąc w łóżku, spisałam, co dziś powinnam, w punktach.

Bo za dużo spraw się piętrzy i bez planu nie podołam.

Najgorsze, że nie wszystko zależy ode mnie, więc nie przyśpieszę, choćbym nie wiem jak się sprężała.

Rano z obrzydzeniem spojrzałam na plan.

Zaczęłam dzień od przyjemności, czyli od kawy i czytania.

Bo wiem, że jak rano nie przeczytam 50-70stron, to wieczorem zasnę przy dziesiątej.

      Czytam powieść Anny Bojarskiej, „Lakier”, którą wyszperałam w bibliotece, na półce z wycofanymi z księgozbioru książkami, które można kupić za złotówkę. Wydana przez Wydawnictwo Literackie w 1979 roku. Nikt jej nie wypożyczył od 15 lat. Dlaczego? Zastanawiam się. Dobra rzecz, dobra pisarka, swego czasu głośna, także poprzez rzekome skandale i felietony drukowane w Twoim Stylu. Dlaczego nie poprzez książki, które zasługują na uwagę?

Taki jest los dobrej literatury, jeśli nie trafi się w swój czas?

 ***

Mój wnuk, niezwykle elokwentny 3-latek, zjadł z apetytem obiad i zapytał, czy będzie deser.

– Lody? – ucieszył się.

– Z truskawkami – dodałam.

– Czy mogę dostać jeszcze raz?

– Oczywiście – ucieszyłam się.

Patrzyłam, jak pałaszuje powolutku, jak umiejętnie nakłada na łyżeczkękawałek truskawki i loda, jak roztapia w buzi, składając usteczka w dzióbek.

Pogłaskałam go po głowie, po jasnych sterczących na jeża włosach.

– Nie przeszkadzaj mi, babciu – powiedział.

– Głaskam cię tylko.

– Jem teraz lody i mam wakacje – wyjaśnił.

Danielek, wielbiciel lodów, czekolady i wszystkiego, co słodkie,zapamiętał sobie, że wakacje są wtedy, kiedy można jeść często lody.

 – U ciebie są zawsze wakacje,babciu – podsumował.

Rozrzewniłam się.

Dobre skojarzenie.