Pozdrawiam w imieniu swoim i mojego siedmioletniego syna Wojtusia, który to odkrył Pani książki. To sprowokowało nas do nieraz i trudnych rozmów. Pozdrawiam Aleksandra
Pani Aleksandro, to miód na moje serce. Dziękuję. W maju będzie powieść „Elidełko Kowadełko”, dla 11-12-latków. Ale myslę, że i 7.latkowi moze się spodobać, bo jednym z bohaterów jest fajny brzdąc. Serdecznie pozdrawiam.
Natknęłam się na Pani książki w bibliotece, czystym przypadkiem i od tamtego czasu zawsze wypożyczam przynajmniej po jednej. Naprawdę świetnie Pani pisze, a jestem prawdziwym molem książkowym, więc wiem, co mówię. Szkoda, że ani jedna nie jest naszą lekturą szkolną, zamiast, dajmy na to, „Pana Tadeusza”, którego to zesłano na mnie w tegoroczne wakacje. Gdyby znalazła Pani czas na odpowiedź, prosiłabym na maila, gdyż prawdopodobnie, jako że jestem strasznie zapominalska, zapomnę o tym, żeby zajrzeć na tę stronę. Pozdrawiam serdecznie, Emilka, 13 lat.
W czasie wakacji zrobiłam sobie wolne od mojej strony internetowej, dlatego dopiero teraz dostrzegłam ten wpis. Dziękuję, bardzo to dla mnie miłe, Emilko.
Dzien dobry..
Ciesze się że dane mi było być ukształtowanym przez Panią „psor” 😉 Dzieki Pani zaszczepił się we mnie – zresztą nie tylko we mnie, ale w większości prowadzonych w liceum przez Panią osób – jakiś pierwiastek kultury.. to dzięki Pani poznałem Korez i dziś mając za sobą wszystkie oglądnięte sztuki, jestem tam bywalcem.. czasem zaglądam i do Sosnowca, gdzie w ramach lekcji polskiego i nacisku na zdolność poslugiwania się językiem zadane nam było oglądnięcie sztuki, przeczytanie recenzji i dyskusja czy recenzja była słuszną.. jakże wielkie było nasze zdziwienie gdy odkryliśmy, ze za Martą Fox ukrywa się nasza „Pani Psor”..
Żałuje że nie dane mi było zdobyć autografu i choć chwilę zamienić parę słów w niedzielny poranek na koncercie Artura Gotza w Parku Kościuszki.. ale miło było Panią Psor zobaczyć.. nic się Pani nie zmieniła 🙂 to tylko nam Pani uczniom lat przybywa i dzieci się nam starzeją..
Pozdrawiam ciepło!!!
Mirek Z
Pani Marto bardzo mi miło poznać. Cieszę się że będę mogła czytać pani książki, może kiedyś spotkamy się w realu i wymienimy zdaniami na temat pisanych przez panią powieści. Pozdrawiam serdecznie.
Warto być zaskakiwanym a potem Odkrywcą, szukając kolejnej książki, bibliotekarka w Zabrzu, zaproponowała mi zestaw 4 płyt czytanych przez Panią „Święta Rita od rzeczy Niemozliwych”…Podszedłem do tego poważnie i zostałem zaszokowany. Słucham często ksiązki, gdy czytanie idzie mi ciężko. Otóz na Rokita Czyta, często się z takim mierzymy… Tak było z książka Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie”, kiedy zaczałem słuchac Marka Konrada i Eureka.. wchodziło bez problemu.. Z Pani książka, było jeszcze lepiej..fantastycznie.. Niebawem przechodzę na Emeryturę i już na pewno, przeczytam lub poslucham więcej Pani książek…
Dzisiaj skończyłem serię „Karolina XL” i wciąż nurtują mnie pytania: Kto jest jej ojcem (Chris?)? Co będzie dalej??? Czemu ta książka nie jest kontynuowana?
167 komentarzy
Pozdrawiam w imieniu swoim i mojego siedmioletniego syna Wojtusia, który to odkrył Pani książki. To sprowokowało nas do nieraz i trudnych rozmów. Pozdrawiam Aleksandra
Pani Aleksandro, to miód na moje serce. Dziękuję. W maju będzie powieść „Elidełko Kowadełko”, dla 11-12-latków. Ale myslę, że i 7.latkowi moze się spodobać, bo jednym z bohaterów jest fajny brzdąc. Serdecznie pozdrawiam.
Już poznałam jedną z pani opowiadań, pod tutułem: Wybór należy do pani. Jest bardzo fajne i może se kupię kilka pani książek 😉
Natknęłam się na Pani książki w bibliotece, czystym przypadkiem i od tamtego czasu zawsze wypożyczam przynajmniej po jednej. Naprawdę świetnie Pani pisze, a jestem prawdziwym molem książkowym, więc wiem, co mówię. Szkoda, że ani jedna nie jest naszą lekturą szkolną, zamiast, dajmy na to, „Pana Tadeusza”, którego to zesłano na mnie w tegoroczne wakacje. Gdyby znalazła Pani czas na odpowiedź, prosiłabym na maila, gdyż prawdopodobnie, jako że jestem strasznie zapominalska, zapomnę o tym, żeby zajrzeć na tę stronę. Pozdrawiam serdecznie, Emilka, 13 lat.
W czasie wakacji zrobiłam sobie wolne od mojej strony internetowej, dlatego dopiero teraz dostrzegłam ten wpis. Dziękuję, bardzo to dla mnie miłe, Emilko.
Dzien dobry..
Ciesze się że dane mi było być ukształtowanym przez Panią „psor” 😉 Dzieki Pani zaszczepił się we mnie – zresztą nie tylko we mnie, ale w większości prowadzonych w liceum przez Panią osób – jakiś pierwiastek kultury.. to dzięki Pani poznałem Korez i dziś mając za sobą wszystkie oglądnięte sztuki, jestem tam bywalcem.. czasem zaglądam i do Sosnowca, gdzie w ramach lekcji polskiego i nacisku na zdolność poslugiwania się językiem zadane nam było oglądnięcie sztuki, przeczytanie recenzji i dyskusja czy recenzja była słuszną.. jakże wielkie było nasze zdziwienie gdy odkryliśmy, ze za Martą Fox ukrywa się nasza „Pani Psor”..
Żałuje że nie dane mi było zdobyć autografu i choć chwilę zamienić parę słów w niedzielny poranek na koncercie Artura Gotza w Parku Kościuszki.. ale miło było Panią Psor zobaczyć.. nic się Pani nie zmieniła 🙂 to tylko nam Pani uczniom lat przybywa i dzieci się nam starzeją..
Pozdrawiam ciepło!!!
Mirek Z
Mirku, dziękuję.
Fajna strona, prowadzona z wielką pasją. Pozdrawiam.
Pani Marto bardzo mi miło poznać. Cieszę się że będę mogła czytać pani książki, może kiedyś spotkamy się w realu i wymienimy zdaniami na temat pisanych przez panią powieści. Pozdrawiam serdecznie.
Warto być zaskakiwanym a potem Odkrywcą, szukając kolejnej książki, bibliotekarka w Zabrzu, zaproponowała mi zestaw 4 płyt czytanych przez Panią „Święta Rita od rzeczy Niemozliwych”…Podszedłem do tego poważnie i zostałem zaszokowany. Słucham często ksiązki, gdy czytanie idzie mi ciężko. Otóz na Rokita Czyta, często się z takim mierzymy… Tak było z książka Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie”, kiedy zaczałem słuchac Marka Konrada i Eureka.. wchodziło bez problemu.. Z Pani książka, było jeszcze lepiej..fantastycznie.. Niebawem przechodzę na Emeryturę i już na pewno, przeczytam lub poslucham więcej Pani książek…
Miło mi. Zapraszam w takim razie jutro, czyli 5 listopada, na moje spotkanie autorskie, o godz. 17.00. Zabrze, filia 20.
Dzisiaj skończyłem serię „Karolina XL” i wciąż nurtują mnie pytania: Kto jest jej ojcem (Chris?)? Co będzie dalej??? Czemu ta książka nie jest kontynuowana?
Haha. Chłopak czyta Karolinę? Bardzo się cieszę? Powieść ma dwie częsci: Karolina XL, Karolina XL zakochana. Jest więc kontynuacja.
Drugą część też przeczytałem, ale wciąż czuję niedosyt :c
wszystko ok, nie ma za co 😉