W domu, na krótko, więc o tym i tamtym…

W domu, na krótko

     Całe dwa dni w domu. Jakąż wartość ma wtedy każda godzina !

Najpierw zobaczyć dzieci i wnuki. Potem pozałatwiać, conajpilniejsze.

Poprowadzić spotkanie z pisarką w katowickiej bibliotece, odpowiedzieć na listy.

     Zmieniłam opony na zimowe. Opowiadałam o tym Remkowi.Powiedział, że jak ja coś załatwiam, to staję się silną śląską babą i z nikim się niepatyczkuję.

Było tak: zadzwoniłam do mechanika, zamówiłam zimowe opony do nowejmazdy, umówiłam się na określoną godzinę. Mechanik mówi, że to potrwa 20 minuti abym poczekała. 20 minut to dla mnie całe dwadzieścia minut, więcpowiedziałam, że zrobię w tym czasie zakupy i wrócę. Ledwie weszłam do sklepu,a mechanik dzwoni i pyta, gdzie mam klucze czy śruby do felg czy alufelg –diabli wiedzą, co on mówi, bo mówi szyfrem. Więc się zeźliłam od razu.

– Jak pan sądzi, gdzie mogę je mieć, bo w torebce ich niewidzę. Gdzie, pana zdaniem, przechowuje się takie klejnoty?

– Może w bagażniku, tam, gdzie zapasowa opona – mówi mechanik.

– No to niech pan najpierw sprawdzi, skoro zostawiłam panu auto,kluczyki i przechowuję u pana rzeczy potrzebne do wymiany – wrzasnęłam.

– Ty jesteś Elą Okupską polskiej literatury – powiedział Remek.

Elę Okupską, wspaniałą aktorkę, znają nie tylko widzowieTeatru Rozrywki. Na Śląsku jest uwielbiana. Songi Brechta ( i nie tylko) śpiewatak, ze klękajcie narody. Ela z zawodu wyuczonego jest ślusarzem.

Skoro o Remku  Grzeli mowa.Przeczytajcie jego wywiad z Renate Jett ( wczorajsze Wysokie Obcasy). Beczałam.

Ale też ostatnio mi rzewnie z wielu powodów.

By było rzewniej – wreszcie zobaczyłam „Tatarak”.

I do dziś słyszę słowa Krystyna Jandy: Jak ja mogłam wtedyzagrać? Jak mogłam?

Wiem, jak mogła. I dlaczego mogła. Nieraz reagowałam wprzeszłości podobnie. Do dziś za to płacę. To się zapisuje na ciele. Są potemrany, które zawsze bolą, mimo że zabliźnione.

Przeczytałam też reportaż Mariusza Szczygła w Dużym Formacie( z 8 października) „Dobrej zabawy z papieżem”. Autor potrafi patrzeć na Czechówokiem wytrawnego terapeuty, który jednocześnie jest i dobrym kumplem iukochanym wujkiem. Stwarza klimaciki i smaczki, zapisuje obrazy, które jak żywestają przed oczami. Choćby rozmowa z kasjerką na dworcu ( „Człowiek w życiumachał chorągiewką różnym potworom, może i papieżowi”).

Bardzo ciekawy fragment o Jezulatko (47 cm cudowna rzeźba Jezusapodobna do Małego Księcia z kościoła Matki Boskiej Zwycięskiej). Jezulatko (śliczności slowo) uratował ponoć Pragę przed Szwedami w 1638 roku. Tutaj teżPaulo Coelho wymodlił sobie sławę.

O spotkaniach na Lubelszczyźnie następną razą. Czekam nafotki.