Taksobie myślę
- Byłam już młoda i piękna, przy wzroście 162, ważyłam
- Dzisiaj jestem starsza i moje ciało się wyzwoliło, szczególnie tam, gdzie była talia i całkiem płaski brzuch. Ale to nic, nie robię z tego problemu, a widząc różnicę, mam o czym opowiadać córkom.
- Gdy byłam młoda i piękna śmigałam na bardzo wysokich obcasach przez cały dzień i nie czułam zmęczenia. Teraz próbuję śmigać w butach na płaskiej podeszwie firmy Rieker. Są bardzo wygodne i to jest najważniejsze. Obcasy wożę w bagażniku i zakładam w teatrze, czasem na spotkaniu.
- Kiedyś nosiłam rajstopy numer
Tak naprawdę to wszystko co wyżej, nie ma wielkiego znaczenia. Jużwiem, że ważniejsze jest, jak sobie radzę z deszczowym dniem, ze skradzionymbagażem i z potłuczoną filiżanką, najulubieńszą.
Już wiem, że choćby nie wiem, ile się miało pretensji do rodziców,to i tak się za nimi tęskni, jak ich nie ma.
Już wiem, że fajnie mieć dobre pieniądze, ale to nie to samo, comieć dobre życie.
Już wiem, że życie może dać drugą szansę i wiek nie jest w tymprzeszkodą. Bo jak pisał Jan Twardowski: „Jeśli Pan Bóg zamyka drzwi, to otwiera okno”.
Już wiem, że trzeba iść za głosem serca.
Już wiem, że umieć słuchać, to bardzo ważna sprawa.
Już wiem, że jeśli sama się czuję zraniona, jeśli mam drzazgi, tomuszę zrobić wszystko, by nie ranić innych.
Już wiem, jaką krzywdę robimy sobie sami, jeśli mamy fałszywei wygórowane ambicje.
Już wiem, że muszę być dla siebie dobra, muszę o siebie dbać wkażdym sensie, sobie pomagać, bo jeśli ja będę zadowolona, to innym też damsiebie zadowoloną.
Już wiem, że trzeba się wystrzegać fałszywych proroków i wampirówenergetycznych.
Już wiem, że nie można być wszędzie, bo jest się nigdzie.
Już wiem, że koniecznie trzeba mieć dla siebie co najmniej 2godziny w samotności.
Już wiem, że „ reszta to naprawdę krecia robota i wiatr”
Już wiem, że wiem mało i ciągle się uczę.
10 komentarzy
ma pani może jakiś dostępny dla fanow kontakt z Piotrkiem Kupichą ? w jkaiej dzilenicy katowic mieszka?!
U nas słoneczko świeci i pięknie się bawią dzieci ! To jest blog pani Marty Fox, kochana. A Piotr Kupicha ma dosc fanów i bez Ciebie.
Czytam sobie puste słowa nie związane ztematem, ale tak naprawdę bardzo z nim związane… Nie ranić innych itt. A czy moje ambicje o zostaniu pisarką są wygórowane? Tego dowiem się za 10 albo 20 lat, ale z marzeń rezygnować nie będę:):) Uwielbiam Panią za optymizm!!!
Dopóki się ma marzenia, dopóty się ma przyszłość.
A ja już wiem, dlaczego tak lubię tutaj zaglądać ! 😀 Do Pani książek również. 🙂
Dlaczego? Dlaczego?
„Już wiem, że choćby nie wiem, ile się miało pretensji do rodziców, to i tak się za nimi tęskni, jak ich nie ma.”To zdanie mi strasznie utkwiło w głowie. Myślę o nim, myślę i jeszcze nic nie wymyśliłam.
O Czym Ty Marto mówisz!!! Jesteś zgrabniejsza, mądrzejsza i PIĘKNIEJSZA niż ongiś, bo „uwolniona” od trzeba, należy, wypada. I pewnie wiecej w Tobie prawdziwej miłości, zrozumienia dlaczego niekiedy ciężarówki wyjeżdżają z morza. Oby tylko młode i starsze dziewczyny, młodzi i starsi chłopcy czytali Twoje książki, a nie taboidy, to i świat będzie „uwolniony”. Piękne to słowo!
Bo jak mam psychicznego doła, to szybciutko pędzę do Pani bloga.Po przeczytaniu mądrych wpisów, niektóre problemy same się rozwiązują a nad innymi potrafię zapanować.
Ileż w tym mądrości! I chyba nie sposób napisać takich zdań bez poprzedzających ich doświadczeń. Nie byłyby autentyczne, a to wyznanie aż kipi prawdą. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam! R.