Inne

Spacer

  Próbuję Pawcia przekonać, by przytulił się do brzozy, ale ona nie jest tak mięciutka, jak miś.
  Zabawa w „A kuku” wychodzi lepiej.
  Wyszedł zuczek na słoneczko…albo za chałupkę. Za chwilę Pawcio weźmie go do ręki !
  Tu był okrzyk: Ale woda!
  
A może by tak?

  Pies wskoczył, więc czemu ja nie mogę?
  Pomiędzy brzozami…
  Ale wyprawa !

I to wszystko 300 metrów od naszego domu.
Juz jesień.
Naprawdę.

in / 1825 Views

10 komentarzy

  • ~ania:) 23 września 2007 at 21:48

    Pani Marto!Po raz kolejny muszę przyznać, że Pawcio ma wspaniałych dziadków…;)Sama niestety żałuję, ze moi rodzice nie są choć w 50 % tak oddani swojej wnuczce(a mojej siostrzenicy), jak pani dla Pawcia…:( – tym bardziej gratuluję:)A okolica tak piękna, że sama nabrałam ochoty na jakąś leśną eskapadę…(na szczęście na Roztoczu też mamy takie ładne, zielone okolice….tylko jak zwykle gorzej z czasem..;PCóż jesień już nastała…ale jeśli ma być to piękna, złota, polska jesień, to ja nie mam nic przeciwko..;)Pozdrawiam i z niecierpliwością czekam na jutro…:P Z tego co wiem(i chyba się nie mylę) jutro do księgarni trafia „Paulina w orbicie kotów”(??)….:)

    Reply
    • ~marta 23 września 2007 at 21:56

      Jutro „Paulina”, juz jest zapowiedz w księgarniach internetowych, tak wiec mysle, ze do konca tygodnia bedzie w zwyklych ksiegarniach. Serdeczności.

      Reply
      • ~ania:) 23 września 2007 at 22:29

        dziękuję za odpowiedź..;)Czyli najdalej w przyszłym tygodniu, będę już po lekturze „Pauliny…”, to napiszę jak wrażenia..;)Jeszcze raz pozdrawiam i dobranoc:)

        Reply
  • ~E. 24 września 2007 at 07:27

    Zrobiłam wczoraj to samo: Młodego za rękaw i wio do lasu tuż obok, tak kusiło! I aparat w rękę, bo spodziewałam się kolorków, a tu nic dalej zielono i grzyby rosnące przy ścieżce, toć narwałam.A po konsultacjach internetowych wyrzucilam…

    Reply
  • ~MAgdalena 24 września 2007 at 10:56

    Śliczne zdjęcia….Pawcio może być szczęśliwy, że ma taką wspaniałą babcię…Pozdrawiam.

    Reply
  • ~Jula 24 września 2007 at 11:42

    Jak to dobrze mieć , taki zaczarowany las, blisko domu. :)Śliczne zdjęcia , energię z brzózek czuję, nawet poprzez monitor komputera.;)

    Reply
  • ~aimee10 24 września 2007 at 18:55

    a ja odzyskałam dziś wiarę w ludzi. Udało się uzbierać pieniądze na operację tej małej, o której wspominałam kiedy się spotkałyśmy. Pani Marto, oczywiście nie zapominam o wywiadzie, ale tyle się dzieje, że nie mogę zebrać myśli. Mam nadzieję, że szybko uporam się z bieżącymi sprawami i nadrobię zaległości. Pozdrawiam gorąco i zapraszam do mnie: http://indecent.blog.onet.plU.

    Reply
    • ~marta 26 września 2007 at 21:58

      O, tak bedę zaglądać, już wrzuciłam do ulubionych. Pozdrawiam serdecznie, ciesze się z Panią.

      Reply
  • ~nati 26 września 2007 at 21:49

    Fajnie że pisze Pani bloga, będę na niego wchodzić i sprawdzać co nowego:))super wnusio:)PS. Pisze Pani super książki i fajna z Pani kobitka :)))Pozdrawiam- Czyżewianka 😀

    Reply
    • ~marta 26 września 2007 at 21:59

      Fajna kobitka, bum bum bum, cyk, cyk, cyk. Buźka.

      Reply

    Napisz swoją opinię

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.