Kawałek spódnicy

Przedszkolaki w bibliotece.
Najmłodsza grupa, czyli maluchy.
Stoją w kolejce do toalety. Pani tłumaczy, że trzeba po wyjściu umyć ręce, także i dlatego, że za chwilę będą dotykać książek. Każdemu dzieciakowi podaje papierowy ręcznik. Toalety pachnące, dzieciaki uśmiechnięte.
Jedna z dziewczynek bacznie mi się przygląda.
– Proszę pani, a da mi pani kawałek spódnicy?
– Kawałek? Jak mogę ci dać kawałek? – dziwię się.
– Tylko kawałek – prosi dziewczynka – bo pani ma tak dużo tej spódnicy.
– Mogłabym ci dać jedną falbankę – tłumaczę – musiałabym ją oderwać, ale wtedy spódnica straci fason.
– Nie chcę falbanki, chcę wszystkie kolory – mówi dziewczynka.

Skądinąd ją rozumiem.
Też lubię kolory, w każdym dniu inny, w zależności od tego, w jakim kolorze jest tego dnia moja głowa. Albo dusza, jak kto woli.