Zdzichu z Bażantowa

Zdzichu z BAŻANTOWA

Jest przystojny, silny, nie da sobie w kaszę dmuchać,ale dobrze mu z oczu patrzy.

Imię odziedziczył po Zdzisławie Hierowskim,patronie ulicy, na której koczował.

Wzbudził litość w dwóch 10-letnich dziewczynkach,które postanowiły o niego zadbać. Wówczas był wynędzniały, wygłodzony i zapewnez niejednego śmietnika próbował jeść chleb.

Dziewczynki pukały od domu do domu, prosząc ozłotówkowe wsparcie na jedzenie i akcesoria potrzebne do pielęgnacji.Pokazywały kotka, aby ich prośba była wiarygodna.

Zapukały też do Joanny.

Spojrzała mu w oczy i od razu poczuła kocią miętę.

Zaproponowała dziewczynkom, że się nim zaopiekuje.

Dziewczynki oszacowały ją z góry na dół istwierdziwszy, że wygląda na osobę odpowiedzialną, zgodziły się. Pod jednym wszakże warunkiem: pozwoleniem na doglądanie kociaka.

Umowa została zawarta.

Kot otrzymał imię, własny kąt i jedzenie.

Po dwóch dniach dziewczynki ponownie przyszły doJoanny.

– Tu jest zapas kociego jedzenia, smycz z obrożą,kocie kosmetyki i zabawki, a tu rachunki na potwierdzenie, że wydałyśmywszystkie uzbierane pieniądze  –powiedziały.

Zaprzyjaźniły się od tej pory ze Zdzichem i zJoanną.

Zabierają Zdzicha na spacer po Bażantowie, a ten kroczy dumnie, przynodze, jakby chciał powiedzieć, że świat ludzi z kociego punktu widzenia jestcałkiem do rzeczy.

Czasem tylko Zdzichowi odbija i ucieka, by siętrochę po kociemu połajadaczyć. Ale ponieważ jest znaną na Bażantowie kocią personą, więczawsze znajdzie go ktoś miły, kto drogę do domu wskaże.

Bażantowo: osiedle na pograniczu Piotrowic i Kostuchny (dzielnice Katowic)