krem z kiwi

     Nareszcie słońce iciepło się zrobiło, prawie 19 stopni. A we mnie słabość, że nic tylko bujanyfotel. Na balkonie pelargonie kwitną, a na drugim bratki, zaraz sobie tamusiądę, by wypić herbatę.

     Przyszła dziś domnie na poranną kawę koleżanka, a ponieważ zastała mnie w łazience, zaczęłarobić przegląd moich kosmetyków i szybko jej to poszło, bo mało miała doprzeglądania. Zdziwiła się, że nie mam kremu z kiwi. Ani maseczki z kiwi.

– Mam za to owockiwi – ucieszyłam się, że jednak coś mam.

Powiedziała, żejestem nienowoczesna i że teraz bez kremu z kiwi nic nie zdziałam, a na pewnourody sobie nie dodam. Ponieważ skromna bywam, a dziś byłam, więc nie wygarnęłamjej, że urody mi wystarczy do końca dni moich, czego o niej powiedzieć niemogę.

     Szczerze mówiącwcale jej nie lubię, tej koleżanki, bo ona z rzędu tych, co to prawdę ci mówią.

– Dobrze ci życzę,więc prawdę ci powiem, nikt inny by ci nie powiedział, ale znamy się tyle lat,że możemy sobie na to pozwolić – zaczyna, a potem jedzie ze mną jak z mokrąszmatą do przodu: a to za gruba jestem, a to kremu z kiwi nie mam, a to kolorwłosów powinnam zmienić. Ulepszaczka taka, że aż mdli.

     Nie, nie, niezaprosiłam jej na kawę.  Przyszła  razem z Januszem, bo spotkała go jak wracał ze spaceru z psem i nieopatrznie powiedział, że jestem w domu.

     Zręcznie zmieniłamtemat.

– Nie czytałaś ostatniej książki Chwina, Tokarczuk, Pilcha, ani eseju  Umberto Eco o bibliotece?

O, biedna. Czasu niemasz? O, biedna. Pieniędzy też nie masz na kupowanie książek? O, biedna. To ażtyle te kremy kosztują? No, popatrz, a efektu nie widać, a nawet widać efektprzeciwny, boś zszarzała i wychudła, i sczerniała, a szlachetności ci to niedodało. Wybacz, że tak wprost mówię, ale znamy się tyle lat…

– Zadziornajestem? Nie, nie, ja tylko ci dobrze życzę, jako i ty mi życzysz.

Nadszedł  czas asertywności, masz rację –  i nie w modzie jest nadstawianie  drugiego policzka, też masz rację.

– Chorujesz? O,biedna. A maseczka z kiwi na to nie pomaga?

– To może krem „Nivea”pomoże, ja tylko tego kremu używam od lat, on ponoć pomaga nawet na bólbrzucha, tak dziadek Michał twierdził. No, w każdym bądź razie, ja po nim czujęsię dobrze. Tak, tak, kawę piję bez śmietanki i herbatę bez cytryny i cukru, odtrzydziestu ponad lat.

– A Ty słodzisz? Ciągle nie możesz sobie odmówić? Tylerazy ci mówiłam, że ludzie dzielą się na inteligentnych i tych, co słodzą.

– Już uciekasz?Tak szybko? No, tak, do pracy.

– Dobrze mi, bo janie pracuję? No, jasne, nie pracuję,  w ogóle nie pracuję, leniwa jestem jak sto bandziorów,  chodzę sobie , nic nie robię, albo w domku siedzę.

– Widzisz, kochana, ludzie mogą zarabiać pieniądze albo dziedziczyć, prawda?

     Chyba już więcejnie przyjdzie nieproszona, jak myślicie?

Też mi coś,maseczka z kiwi. I za gruba jestem. Też mi coś.