Moja wiosenna codzienność w częściach (2)

Moja wiosenna codzienność wczęściach (2)

      Wiosna Literacka w Słupsku była wtym roku wyjątkowa. Dlaczego? Po pierwsze dlatego, że spotkania przyniosły miwiele wzruszeń. Nie dość, że były świetnie przygotowane organizacyjnie (wystawyksiążek, gazetki, cytaty z powieści, z wierszy, aranżacje plastyczne,recytacje), to i rozmowy z Czytelnikami utwierdzały mnie w tym, że moje książkisą lubiane i najprawdziwiej, czyli wnikliwie, uważnie czytane. Kiedy podeszłado mnie Czytelniczka z „Kobietą zaklętą w kamień”, upstrzoną żółtymi karteczkami,na których wypisywała sobie zdania z tejże powieści, to przez chwilę myślałam,że to nie o mnie chodzi, tylko o kogoś bardzo ważnego, bo ja tak robię zksiążkami innych twórców, jeśli mnie urzekli.

      Uczestnicy tegorocznej Wiosnymieszkali w hotelu „Piast”, w samym centrum Słupska. Spotykaliśmy się przyobiedzie i kolacji. Nie zawsze przy śniadaniu, bo niektórzy wyjeżdżali naspotkanie o świcie. Być może ten ogromny, okrągły stół, przy którym biesiadowaliśmy,klimat hotelowej restauracji, świetne jedzonko, uprzejma obsługa scaliły nas dotego stopnia, że poczuliśmy się, jak na przyjęciu w gronie dawno niewidzianych  przyjaciół, za którymitęskniliśmy przez cały rok. Nie wiem, jak Basia Kosmowska i Jola Nitkowska-Węglarz,ale ja czułam się jak dziewczynka, otoczona inteligentnymi, życzliwymi kolegamio wielkim poczuciu humoru (Paweł Beręsewicz, Daniel Odija, Michał Ogórek, TomekTrojanowski).

Opowiadaliśmy o spotkaniach, osobie, o innych (zawsze życzliwie). Paweł i Tomasz popołudniami biegali poplaży w Ustce. Raz pojechałyśmy z nimi, Basia i ja. Dzięki temu spędziłam zBasią całe trzy godziny na spacerze i pogaduszkach w knajpce na plaży.

      Dbała o nas Agata Szklarkowska iMariola Łukasiuk (Biblioteka Pedagogiczna w Słupsku), dla których ta imprezajest nie tylko wykonywaną pracą, ale i kawałkiem własnego życia, to widać.

Zadziwia mnie też młodzież. Mamszczęście: wszędzie spotykam wrażliwych, mądrych ludzi, dzięki którym nie mogęuwierzyć, że Polska nie czyta. Skądinąd, jak to możliwe, że coraz mniej ludziczyta, a coraz więcej książek się sprzedaje i drukuje (statystyka).

W Słupsku zaszalałam i spędziłamjedną noc w łóżku z moją nową książką, którą Wydawnictwo Literackie przysłałomi do korekty autorskiej (na wczoraj). „Zuzanna nie istnieje” już jest wzapowiedziach na stronie wydawnictwa (czerwiec).

Stęskniłam się za córkami, zawnukami, więc zdecydowałam, że nie spędzę dnia w pociągu. Pojechałam nocą (sleeping)i w ten sposób całą sobotę pławiłam się w domowych pieleszach, a nazajutrz  bawiłam się z wnukami nie tylko w piaskownicy.

W najbliższy poniedziałekprowadzę w katowickiej bibliotece spotkanie z Aleksandrą Żiółkowską-Bohem,pisarką, w latach 70-tych asystentką i sekretarką Melchiora Wańkowicza, autorkąksiążek o Wańkowiczu, także innego gatunku. Autorka mieszka w USA, więc towyjątkowa okazja, by porozmawiać – zapraszam Czytelników z Katowic i okolicy.

Z Basią Kosmowską na plaży w Ustce.