ferment

      Włodek przysłał komentarz na mój adres, dotyczący postu „Fragment” z prośbą, abym zamieściła, bo jego komputer świruje i nie pozwala mu tego zrobić. Dlaczego nie pozwala, nie wiem. Może w tym szaleństwie jest metoda.
Komentarz taki:
„Piękny świat mi się rysuje! Żona ma kochanka, mąż kochankę, babcia
wynajmuje ogiera w agencji towarzyskiej, dziadek idzie do burdelu… I
wszyscy są lojalni wobec siebie. Potem wszyscy się spotykają i jedzą
obiad. Tylko… Kto gotuje i kogo są garnki?
Czego wy (szczególnie Panowie) bronicie? Edward Stachura mawiał, że
człowiek rodzi się kurwą, albo wojownikiem. I nie zależy to od płci.
Wolę zero jedynkowe widzenie świata Krychy, niż relatywizm etyczny i
moralność Kalego. Jesteśmy z tej samej bajki, gdzie białe jest białe, a
czarne czarne. Przynajmniej bym wiedział, że wszystkie dzieci są moje”

Czyli ciąg dalszy „naprawiania świata”.
W Biblii to się nazywa „tak, tak, nie nie…a reszta od Złego pochodzi”. Cytuję jedynie sens.
Też jestem zwolenniczką PRAWDY, DOBRA, PIĘKNA i stronię od relatywizmu. Tym niemniej, jako humanistka, wiem, że nie wszystko jest i może być czarno-białe. Jak mawiał Romain Gary – czasem białe to jest czarne, co się ukrywa, a czarne to białe, co się dało nabrać. Pisarz realistyczny to ktoś taki, kto pokazuje świat odbity w zwierciadle. Tyle, że zwierciadło może być płaskie, wypukłe, wklęsłe. Gdyby pisarz stowrzył postaci jednoznacznie dobre i złe, byłyby one sztywne, papierowe. Bardzo się cieszę, że ten mały fragmencik mojej nowej powieści wywołał ferment. Obym tę powieść zdążyła napisać, bo życie ma swoje scenariusze. Powieść będzie nosiła tytuł „Kobieta zaklęta w kamień”.