Rzeszów

Rzeszów

     Po raz pierwszy jestem wRzeszowie, aż wstyd. Nie przypuszczałam, że to takie piękne miasto. Niewielejeszcze widziałam, tyle, co  z okiensamochodu i podczas spaceru po rynku i uliczkach wokół niego. Mam bzika napunkcie miast i miasteczek z prawdziwymi rynkami, po części dlatego, żemieszkam w mieście, gdzie nie ma architektonicznego rynku. W Rzeszowie na rynkucud-ratusz, stara studnia, kamieniczki z XV i przełomu XIX/ XX wieku. Pod nimi kopano piwnice i lochy w celachobronnych i gospodarczych ( udostępniono trasę do zwiedzania, 250 m, obejmującą 34 piwnicena różnych poziomach – najniższa jest na głębokości 10 metrów). W ogóle …to całemiasto jest na różnych poziomach – schody, przejścia, niżej, wyżej, uwielbiamto.

     Część rynku jest rozkopana,ponieważ buduje się tutaj podest murowany, rodzaj stałej „sceny”, na którejbędą się odbywać miejskie imprezy. Niestety, tenże podest, umieszczony tuż przyratuszu, zasłaniać będzie widok na kamieniczki, leżące po drugiej stronierynku. Fatalny to pomysł.

     Ileż na tym rynku restauracyjek,kawiarń, pubów, barów: Da Vinci, Życie jest piękne,  Havana, Va Bank…Wszystko z klimacikami. Zawszemi wtedy żal, że w Katowicach nie mam takiego jednego miejsca, gdzie mogłabym cośwybrać w zależności od nastroju.

     Przez 2 dni była u mnieprzyjaciółka, niemiecka poeta, Tina Stroheker. Zamiast do centrum Katowic,pojechałam z nią do Mikołowa, to tylko 7 km od mojego domu. W Mikołowie jest małyrynek z fontanną, tryskającą w rytm walców Straussa, jest Instytut Mikołowski, mieszczącysię w mieszkaniu Rafała Wojaczka, poety ( a tam zawsze poeci – Krzyś Siwczyk,który grał Wojaczka w filmie o nim, Maciek Mielecki, Paweł Targiel, MaciejMalicki). Są fajne sklepiki, jest pierogarnia, gdzie różnorodność pierogów dowyboru przyprawia o zawrót głowy.

    Umęczona jestem, miałam wielcesatysfakcjonujące spotkania autorskie. To miłe wszędzie spotykać swoichczytelników i mieć nadzieję, że po spotkaniu mi ich przybędzie. Pisarz nieistnieje bez czytelników.

Dobranoc.