Spaghetti carbonara

    Oto obiecany przepis na spaghetti carbonara. Najważniejszy jest sos.

Tak samkuje carbonara, którą jadłam w Veronie.

Kiedyś udało mi się taką zjeść we włoskiej restauracji Napolitana, w Sosnowcu. Właściciel nie chciał zdardzić przepisu na sos. Powiedział, że jak mi powie, to przestanę do niego przychodzić. Próbowałam róznych przepisów,  z róznych książek, wreszcie utrafiłam, metodą mieszaną. Tajemnica tkwi w zagęszczeniu żółtkami. I w bazylii.

Składniki

25dag makaronu spaghetti

20dag chudego boczku wędzonego

250ml śmietanki słodkiej ( może być 12%)

2żółtka

bazylia( suszona + kilka listków świeżych)

parmezan utarty

pieprz,sól

Produktypodałam na 2 osoby, które są głodne jak wilki.

Jeślisą mniej głodne, to starczy dla 3-4 osób.

Sos:

Boczekpokroić na cienkie paseczki, usmażyć, można dodać troszkę oliwy, jeśli jestbardzo chudy.

Odstawić,poczekać aż trochę wystygnie, dolać śmietankę. Do niej wbić 2 żółtkapodgrzewać, mieszając ciągle ( sos gęstnieje).

Doprawićbazylią, pieprzem, solą – niewiele, bo boczek może być słony.

Makaron gotować w osolonej wodzie, do którejdobrze jest wlać 2 łyżki oleju.

Makaronmusi być ugotowany al dente, bo jaksię go ugotuje po polsku, czyli do maksymalnej miękkości, to nie będziemy jeśćspaghetti, tylko rozmemłane kluski z sosem śmietankowym.

Makaronwyłożyć wprost z wody na talerz, polać sosem, posypać utartym parmezanem,udekorować listkiem świeżej bazylii.

Zjeść.

Talerz wylizać.

Popićbiałym lub różowym winem. Może być lekko musujące, świetne są winaportugalskie.